

Gisterenmiddag korte stop gehouden bij de fietstunnel. Fietsend langs het spoor bij Hollandsche Rading denk ik al snel aan Dascha. Ik heb haar nooit gekend, evenmin haar ouders. Toch voel ik verbondenheid, nog altijd. Bij het monument hou ik gewoonlijk even pauze. Met het sluiten van de spoorwegovergang is het monument verplaatst, een stukje van de spoorweg af het bos in. Voor mij geen belemmering om aan Dascha te denken. Ik zal blijven herinneren bij het monument of vlak bij de voormalige spoorwegovergang, de plek die voor mij geldt, alsof die nog open is.
niek
www.strava.com/activities/8636591705http://www.strava.com/activities/8636591705
Lieve lieve Dascha,
Met Kerst mis ik je meer
Eigenlijk als anders maar nu doet het extra zeer
Lichtjes, liedjes en gezelligheid
Niet hetzelfde na dit afscheid
Want hoe kan het nou hetzelfde zijn
Zonder jou hier dicht bij mij
Zonder jou doven de lichtjes
Het vlammetje is kwijt
Zolang jij er niet meer bent
Niet compleet voor altijd.
Mamma
7 jaar …….
Nog nooit was er zoveel verdriet
Dan op het moment dat jij deze wereld verliet
Nog nooit voelde iets zo leeg
Dan op het moment dat jij je vleugels kreeg
Maar daar waar jouw leven eindigde
Eindigde niet jouw verhaal
Want jij leeft voort in liefde
In ons allemaal.
❤❤❤❤❤
Mama
Van Monique en Henk, ……..
meegenomen uit Italië.
Een stukje uit mijn hart is verdwenen
Een stukje uit mijn hart is nu bij jou
Mijn onzichtbare kind
Ik mis je zo
Dansen op de sterren
Slapen op de wolken
Schommelen op de maan
Ik mis je zo
Als ik naar boven kijk
En een vlinder stuur
Voor een kus en een knuffel
Zeg jij wat terug?
Altijd een kind tekort
Geen warme knuffels
Het verdriet blijft
Het gemis dat groter wordt
Wat zou ik graag je stem nog eenmaal horen
Je lach, je grapjes, je verdriet
Ik kus je tranen weg
En zeg tot ziens mijn lief
Mamma
(Tekst: Willem Wilmink)